Boş Bir Şiir

Boş Bir Şiir

Öylesine yazıyorum
Bu şiir de konum yok
Noktam yok virgülüm yok
Kimseyle bir derdim yok
Savaşım barışım yok
Baharım ve kışım yok
Yazıyorum sadece
Bu şiir de sözüm yok

Ne mecazdan anlarım
Ne kinaye amacım
Ne de bir doğum sancım
Hani anlam yüklenen
Bakışlarım sadedir
Malda mülkte gözüm yok

Bu şiir boş bir şiir
İçinde devrim de yok
Aşk ta yok hecelerde
Börtü böcek ne gezer
Anlamsız cümlelerde
Ne toz pembe bir alem
Ne çok sivrilmiş kalem
Ne susmak ne konuşmak
Kurtarmak kurtarılmak
Yok asla hedefimde

Anlamam anlatılan
Masalların özünü
Önermeler ağır gelir
Önerilince bana
Her şey zaten ortada
Aramam içyüzünü
İçi dışı bir olan
Bu güzelim dünyada

Bu yüzden boştayım ya
Bu yüzden boş bir şiir
Her şey güllük gülistan
Zaman akan bir nehir
Akan su tutmazmış kir
Kir tutmayan kaygandır
Kaypaktır herkes bilir

Bu şiir boş bir şiir
Boş olanlara dair
İncirin çekirdeği
İnanın büyük gelir

Sadece yazmak derdim
Atsın yükünü zihnim
Kalemimin ucundan
Kussun ne varsa artık
Taşımaktan bıktığı
Saklamaktan bıktığı
Son bulsun hazımsızlık

Velhasıl bu şiirin
Ders verme kaygısı yok
Saydırmak isteyene
Zerrece saygısı yok
Anlayan baş tacımız
Anlamayana asla
Davulu zurnası yok

Naçari